Zacznijmy od znanego, lecz jakże prawdziwego stwierdzenia: Wenecja to muzeum na wolnym powietrzu, to miasto opowiadające swą historię poprzez pałace, mosty, wąskie uliczki i kanały. Aby jednak naprawdę zrozumieć duszę Najjaśniejszej Republiki Weneckiej i jej znaczenie dla historii sztuki, należy odwiedzić niektóre z jej najważniejszych muzeów „pod dachem”.
W tej podróży kulturalnej zabierzemy Cię do trzech symbolicznych miejsc: Pałacu Dożów – politycznego serca Republiki Weneckiej, Galerii Akademii, w której przechowywane są arcydzieła weneckiego malarstwa oraz do muzeum goszczącego kolekcję Peggy Guggenheim, będącego świątynią sztuki nowoczesnej i awangardy.
Palazzo Ducale, czyli dom historii Najjaśniejszej Republiki Weneckiej i jej stolicy
Położony na Placu św. Marka Palazzo Ducale jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli Wenecji. Dawniej stanowił rezydencję doży oraz siedzibę rządu Republiki Weneckiej, a dziś jest muzeum, które pozwala odkryć wieki świetności „Najjaśniejszej” oraz zrozumieć jej system polityczny i administracyjny. Zanim wejdziesz do środka, poświęć chwilę na obejrzenie architektury tego wspaniałego budynku, który, unosząc się nad wodą na smukłych kolumnach, przypomina niemal luksusowy palafit. Gotyk wenecki ukazuje się tu w pełnej krasie; marmurowa fasada, ozdobiona biforiami i triforiami, to prawdziwe arcydzieło. Lekkość i harmonia form zdają się wręcz kontrastować z majestatycznym charakterem instytucji, którą budynek niegdyś gościł.
Wnętrza odzwierciedlają potęgę i bogactwo Republiki. Przechodząc przez sale Pałacu Dożów, trudno nie zachwycić się ich okazałymi dekoracjami i przestronnością. Jednym z najbardziej imponujących pomieszczeń jest Sala Wielkiej Rady, w której zbierali się najważniejsi członkowie Republiki. Zdobi ją monumentalne płótno „Raj” Tintoretta, jeden z największych obrazów olejnych na świecie (183,6 m²). To właśnie ta gigantyczna sala sprawia, że pałac może utrzymywać się na delikatnych, smukłych kolumnach, gdyż jej pusta przestrzeń odciąża całą konstrukcję.
Warto również odwiedzić Apartament Doży, ozdobiony freskami i luksusowymi meblami, więzienia oraz Most Westchnień (Ponte dei Sospiri), łączący pałac z celami, w których przetrzymywano skazańców. Przejście przez most to fascynujące i nieco niepokojące doświadczenie, gdyż trudno nie myśleć o więźniach, dla których były to ostatnie kroki na wolności. Nie zapomnij zejść do podziemi, gdzie znajdują się dawne lochy, w tym cela słynnego awanturnika i uwodziciela Giacomo Casanovy, bohatera jednej z najbardziej brawurowych ucieczek w historii.
Gallerie dell’Accademia, czyli dom „Burzy” Giorgionego i wielkiego malarstwa Belliniego
Dla miłośników malarstwa Gallerie dell’Accademia to obowiązkowy punkt programu. Muzeum gości największą kolekcję sztuki weneckiej od XIV do XVIII wieku, z dziełami takich mistrzów jak Giorgione, Bellini, Carpaccio, Tintoretto i Veronese. Trudno wybrać obrazy, które należy koniecznie zobaczyć, ale spróbujmy wymienić te najznamienitsze. Z pewnością nie można przegapić jednego z najbardziej zagadkowych dzieł w historii sztuki, czyli Burzy, na którym Giorgione stworzył nieodgadnioną w treści scenę z zachmurzonym niebem w tle zwiastującym nawałnicę. Następnie cykl dziewięciu wielkoformatowych płócien Carpaccia, przedstawiających Żywot św. Urszuli. Z uwagi na niezwykłe narracyjne detale można spędzić długie godziny kontemplując dzieło. Wśród obrazów, które namalował Giovanni Bellini na uwagę zasługuje słynna Madonna z dzieciątkiem i świętymi, wyróżniająca się nad wyraz harmonijnym zestawieniem światła i głębi kolorów. Z kolei Tintoretto i Veronese to twórcy monumentalnych kompozycji, których dramatyzm, gra świateł i odważna kolorystyka zapowiadają nadejście baroku. I na koniec jedna rada. Aby w pełni docenić ekspozycję, zamiast szaleńczego biegu po całej galerii, warto poświęcić czas na kontemplację i spokojne oglądanie szczegółów wybranych dzieł.
Peggy Guggenheim Collection, czyli genialny i ekstrawagancki wiek XX
Po podróży przez wielkie malarstwo weneckie czas na sztukę współczesną, czyli Collezione Peggy Guggenheim, prezentowaną w Palazzo Venier dei Leoni nad Canal Grande, nazywanym często „pałacem niedokończonym”. Niezwykła siedziba muzeum to barokowa rezydencja, której budowa zakończyła się na parterze. Można sobie tylko wyobrazić, jak ogromna byłaby ostateczna forma budynku, gdyby został ukończony. Może to i lepiej, bo obecny obiekt stanowi idealny dom dla wyjątkowej kolekcji, powstałej z fascynacji sztuką jej założycielki. Peggy Guggenheim, jedna z najważniejszych mecenasów XX wieku, poświęciła życie na odkrywanie i promowanie największych artystów awangardowych. Przygotuj się na fascynującą podróż po arcydziełach XX wieku. Kolekcja oferuje obszerną panoramę nurtów, które zrewolucjonizowały sztukę ubiegłego stulecia, od kubizmu, przez futuryzm i surrealizm aż po ekspresjonizm abstrakcyjny. Wśród najważniejszych dzieł znajdziemy „Imperium światła” René Magritte’a, surrealistyczne płótno, proponujące ciekawy kontrast między światłem dnia i nocy, następnie „Poetę” Picassa, ukazującego estetyczną ekspresję kubizmu. Kolejny artysta, Alberto Giacometti zasłynął z charakterystycznych, smukłych i pełnych napięcia rzeźb figuralnych. Uwagę zwracają też dzieła Jacksona Pollocka. Peggy Guggenheim była jedną z pierwszych promotorek artysty, który zawdzięcza jej swą międzynarodową sławę.
W goszczącym kolekcję pałacu nadal wyczuwa się duszę jej założycielki, Peggy Guggenheim. Antykonformistka i wizjonerka wybrała Wenecję na swój dom i azyl artystyczny. Jej duch wciąż unosi się wśród sal muzealnych i w ogrodzie rzeźb, gdzie została pochowana obok ukochanych psów.
.jpeg)
